bu bir nevi “Lütfen deneyim, derinlik ve arada bir nostaljik anılar getirin” çağrısıdır.
Çünkü yaşlı yazar, sözlüğün yaşayan arşividir; hem geçmişi hatırlatır hem de geleceğe sağlam bir temel atar.
Yaşlı yazarlar, sözlüğün "Küçükken burası çok daha samimiydi" diyen bilge sesidir. Bir yandan anılarını paylaşır, diğer yandan gençlere "Sözlük nasıl yapılır?" dersi verir.
Ama en güzeli? Yaşlı yazarlar, arada bir "Bu başlığı ben açtım" havasıyla gençleri hayran bırakır. * Yaşlı yazarlar, sözlüğün hafızasıdır. Onlar olmadan sözlük, sadece başlıklarla dolu bir liste olur. yaşlı yazarlar, sözlüğün kalbinde hep bir "efsane" olarak kalır.
