Memduh Şevket Esendal, Türk edebiyatında olay örgüsüne dayalı hikâyecilik anlayışından sıyrılarak, durum hikâyesi türünün önemli temsilcilerinden biri olmuştur. Bu tür, olaydan çok gündelik yaşamdan kesitler ve sıradan insanların iç dünyalarını konu alır.
Bu yönüyle Rusyazar Anton Çehov’dan etkilenmiştir.
Sade, içten ve süssüz bir dil kullanmıştır. Halkın konuşma diliyle yazmayı tercih etmiş, yapmacıklı ifadelerden uzak durmuş, eserlerini herkesin anlayabileceği bir şekilde kaleme almıştır.
Hikâyelerinde, sıradan insanların günlük yaşamlarını, basit mutluluklarını ve küçük dertlerini anlatmıştır. Balıkçılar, işçiler, esnaf gibi halktan karakterler sıklıkla yer alır.
Eserlerinde insan psikolojisini işlerken, toplumsal yapıyı da eleştirmiştir. Ancak bu eleştiriyi dolaylı bir şekilde, hikâyenin doğal akışı içinde sunmuştur.
