Bergman, ölüm ve yaşam üzerine sorgulamalar yaparken, bir yandan da hayatta neyin önemli olduğunu sorgulatıyor. Filmdeki şövalye ve Ölüm arasındaki satranç oyunu, aslında her birimizin kendi içsel mücadelelerini ve varoluşsal sorularını simgeliyor. Siyah beyaz görüntüleriyle, karanlık atmosferi insanı sarıyor. Çok ağır bir film olabilir, ama izlerken gerçekten insanı düşündürüyor. Hem entelektüel hem de duygusal olarak etkileyici.
--spoiler--
Ben Tanrı'nın kuluyum, ama kimsenin aptalı değilim.
--spoiler--
