Onca zaman yazmamanın bu kadar ağır bir sebebi olduğunu bilmiyordum. Keşke biraz beni dinleseydin ve keşke bu duruma düşmeseydin. Seni tefeciye borcunu ödeyemeyecek duruma, bunun karşılığında bedenini satacak duruma düşürmemek için gereken neyse onu yapardım. Şimdi ise sana dua etmekten başka elimden gelen bir şey yok. Olsa da eminim yine gurur yapar kabul etmezdin.
Bana “seninle son bir gece geçirmeyi çok isterdim. Şimdi yüzüne bile bakamam” diyorsun ya. Senin durumundan daha aşağılık insanlar yüzüme bakabiliyorken senin böyle düşünmene ayrıca üzülüyorum. Senin hiçbir suçun yok.
Umarım bir gün o bataklıktan çıkarsın. Ve umarım o deli dolu hallerinle tekrar karşıma çıkarsın. Hiçbir şey olmamış gibi…
