mt'nin vefat eden annesine ithaf ettiği akıl almaz şarkısı. eşsiz sözleri bir tarafa arkada çalan fon müzik insan içini acıtan cinsten. buyrun:
Hak ettiğin yerdesin , mekanın cennetim
Sen benimsin , ben meleğin
Yalnızlığa derman gözlerimden akan yüreğimde inan ki seni
Bir de gönlüm ağlasın şimdi
Gözlerini yum , sus kulaklarını aç da dinle
Bir masaldı yaşadığım
Kendimi zambakların altında hayat cennetlerinde sandığım
Çiçeklerine sarıldığım baharlarda
Canım annemin gül kokan kucağında yaşadığım
Kahramanı küçük elleri maket gemiler yapan
Göz yaşlarında yüzdürüp
Şeker yanaklarından altın güneşlerini topladığım canım annem
Sen benim bitanem deyip gözlerimi öper
Geceleri seçerdin şiirlerimi dinlemek için
Yüreğinden meltemler geçerken yüzüme üflerdin nefesini
Sözlerini nameler süzerken gönlüme salardın neşeleri
Melek olup geldiğin günleri
Masallarını dinlediğim geceleri
Kucağına alışın beni
Boş sayfalara çizdiğin mutluluğun resmini
Bu hayatı bana cenneti,dişini,seni ne çok sevişimi
Beni bu dünyada anlayan tek kişi
Canım annem,bitanem
Sen gideli bu yürekten 6 koca sene geçti
Hak ettiğin yerdesin , mekanın cennetim
Sen benimsin , ben meleğin
Yalnızlığa derman gözlerimden akan yüreğimde inan ki seni
5 yaşındaydı hayat ve incir ağaçlarının tepelerindeydim
Gözlerinde uçurtmalar uçurur,manilerini dinlerdim sabırsızca her gece
Koca bir canavar sanırdım kendimi deniz kenarlarında bana kıyıdan el sallayan elma şekeri yanaklarını görünce
Koş derdim , hiç durma , gönlüne sarıl
Uç derdim hiç bakma
Semaya katıl ve asıl anlımdan öpüp beni rüyalara teslim ederken
Nasıl da bilirdin uyumadığımı
Uyuyor gibi yapıp seni aldattığımı
Nasıl geçti bak kaç sene ilk baharlarında ömrün
Ekmek arası peynirle beni okula ilk getirişindi hayat dediğim
8 yaşında olmuştu canavar ve bu hayat dramasında rolümü ezberleyemeden sahne aldığım yalnızlıktı okul ve çocuklukta
Hak ettiğin yerdesin , mekanın cennetim
Sen benimsin , ben meleğin
Yalnızlığa derman gözlerimden akan yüreğimde inan ki seni
Aksın şimdi bırak gözlerim mısralarıma ve puslu her hatırada gülsem değmezdi ağlamaya
Okşa yine saçlarımı
Beni böyle bu dünyada savaşın tam ortasında bırakıp giderken
Biliyordum anne bir gün geleceğini
Sana dokunamasamda , senin melek olup alnımdan öpeceğini
Düşerken uçurumlarına girdapların beni elimden tutup çekeceğini
Dizine yatırıp yanaklarımı seveceğini
Kahramanları sen olan masallarımı bana anlatıp güleceğini
Meltem olup eseceğine
Ve beni hep seveceğini
Ve beni hep seveceğini
Ve seni hep seveceğime
Kalbimde eseceğini
Nefesini her sonbahar içime çekip
Seni canımdan çok seveceğimi
