eskiden motokuryeler ile evlerin kapılarının önüne bırakılır, pencerelere sıkıştırılırdı. böylece kimin tayyipçi ve cemaatçi (o zaman fetö denmezdi) olduğunu anlar, aramıza mesafe koyardık.
annem, lise yıllarımda evine zaman gazetesi bırakılan çocuklarla arkadaşlık etmemiz istemez ya da fetoşun dershanelerine gidenlerle kendimi kıyaslamama izin vermezdi.
