Osman tarafından rebeze çölü’ne sürüldüğünde en ufak bir tereddüt göstermez görüşlerinde. Osman’ı ve çevresindekilerin zenginleşmesini kıyasıya eleştirmenin bedeli neyse ödemekten çekinmez.
Uzak diyarlarda vali olup alabildiğine zenginleşen eski dostuna selam gönderirken söylediği gibi; yediği hurma, içtiği sudur, o da zengindir.
Ve Müslüman mal yığmaz.
Ebuzer’in arkasından karısı ümmü zerr ve 2 küçük çocuğu da sürülür rebeze çölü’ne.
Günler sonra yiyecekleri tükendiğinde kız çocuğu açlıktan bitap düşer ve ölür. Ebuzer karısını çocuğunun başında ağlar bırakıp ömer döneminde bağlanan ancak osman’a muhalefeti nedeniyle kesilen maaşının bağlanmasını talep etmeye gider. Ne de olsa bu onun hakkıdır, bir lûtuf değildir.
Bu talebi halifeden kabul görmez. halifenin çevresindeki nice zengin sahabi kendine istediği miktar mal ve koyun vermeyi teklif etse de, ebuzer bu teklifleri geri çevirip sürüldüğü rebeze çölü’ne döner ve erkek çocuğunu da açlıktan ölmüş bulur.
Kısa bir zaman sonra ebuzer de açlık nedeniyle güçten düşer. Ölümünün yaklaştığını anlayınca eşi ümmü zerr’e hz. Peygamber’in, bir mecliste o mecliste bulunanlardan birinin çölde öleceğini ve onu gömmek için bir grup müslümanın hazır bulunacağını söylediğini, o mecliste herkesin ya şehirde ya savaşta öldüğünü, o kişinin kendisi olduğunu söyleyerek çevrede insan var mı, diye kontrol etmesini ister. Rebeze’den hac mevsimi dışında kimseler geçmese de, ümmü zerr çevredeki tepelere giderek gelen giden olup olmadığını kontrol eder. Üçüncü gidişinde birkaç kişinin silüetini görüp onlara bağırır. Gelenler durumu gördüklerinde ve ölmek üzere olanın ebuzer olduğunu duyduklarında şaşırırlar.
Ebuzer içlerinde devlete hizmet eden, maaş alan kimse varsa kendisini kefenlememesini ister. Aralarında bu tanıma uyan sadece ensar’dan 17 yaşında bir genç vardır. Kısa bir süre sonra ebuzer ölür, genç onu kefenler ve diğerleriyle cenaze namazını kılıp gömerler.
bir zamanlar deve sırtında çölden geçenleri soymakla meşhur bir kabilenin evladı cünade bin cündep; hurma yiyip su içen, çoğu zaman aç gezen ve hasır üzerinde yatan peygamberin getirdiği dinle ebuzer el gifari olup “bu dinde mal yığmak olmaz” dediği için rebeze çölü’nde iki evladıyla açlıktan öldü.
“Ebuzer yalnız yaşar, yalnız ölecek ve yalnız haşrolunacaktır.”
