esimle canakkaledeydik.
oyle merkeze yuryuse gidelim dedik aksamsaatlerinde.
tenha bir cafe bulduk. tek tuk insan. denize sıfır bir masa.
canlı muzik basladı birden biz kahvelerimizi icerken.
yasar parcaları filan calmaya basladı.
o kadar tatlış bir aksamdı ki;)
