Bugün ilk kez dayımın mezarına gittim. Anneannemi de mezara götürdük. Anneannem "Ben ne biçim anneyim" diye ağladı pişmanlıktan. "Oğluma doyamadım , onu Almanya'ya gönderdim sanki Türkiye'de kalan açlıktan mı öldü? Oğlumun sevdiği bir kız vardı onunla evleneceğim demişti bana.." diye ağladı da ağladı. Çok zor dakikalardı. Yaşarken kıymetini bilemiyoruz sevdiklerimizin.
