Yıllar içinde kendimizde ki değişimi fark ediyoruz,
Önceden, herkesin samimi olduğunu sandığımız yüzünü görüyorduk , derdimizi paylaşacak kişi sanıyorduk o Kişinin kim olduğunu konuşma ve davranışını analiz etnemize gerek yoktu. Ama bu yaşa gelene kadar O olay ve benzerini yaşadık ve anı olarak hafızamızda bir yeri vardır mutlaka,
o sebeple — Sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek yer atasözünün değerini biliyor o na göre sözlerimizi seçip o na göre hayatımıza alacağımız kişileri özenle seçiyoruz. Yaşam boyunca
Bu dünyada olan olayların önceliği 'sen/ben' olduğunu fark ediyoruz. Zira hep aynı acılar ve zorlukkar tekerrür ediyor. Ve diyoruz ki
Allah ımın bir bildigi vardır o istedi ve oldu. Hayır efendim sen istedin bunu o Yüce kudreti sana veren o ama sen kullanmasını bilemedin. Suçlusu sensin.
Kırk (40) yıl geçmiş aradan. Daha da anlamadıysak diyecek bir şey yok.
