* bütün iyi dilekler ve selamlardan sonra...
dilenciden sultana, köleden efendiye
hânım hey!..
sen ki mahabbet gülistanıma revnak bağışlayanım, efendimsin,
sen ki arzum, emelim, hicranım ve elemimsin,
ayrılığından dolayı yardım dilenmeye takatim yok senden, kapında kendini kaybedenlere gıptayla geçen ömrümde bir takate de ihtiyacım kalmadı artık. sevgili eşiğinde ölene değil sağ kalana şaşmak gerekir, der bir bilge ama ben senden uzakta, aşkınla hasta, ama aşk sayesinde sıhhatteyim. araya bunca yılın hasreti girmişken bir gün seni görmeye dayanabilir miyim bilmem, ama her sabah seni görüyor ve yüzünden aldığı güzellik ile insan içine çıkıyor diye güneşe, eşiğini döne dolaşa senden nur çalıyor diye her akşam mehtaba bakıyorum, bilesin. "bugün nasılsın ey kâinatın başı dönmüş yıldızı?" diyorum ona, hasbıhal ediyorum; "ne haldedir sevgilim, hoş mudur, safaca mıdır istanbullar sultanı bugün?" diye tekrar soruyorum. "hiç benim bulunduğum yerden daha kederli bir âleme doğdun mu sen; hiç aşkta altüst olmuş bencileyin bir firkatzede üzerine parladın mı?" diye sitem ediyorum bazen... velhasıl günlerce ve gecelerce güneşlere ve aylara durmadan ve dinlenmeden seni soruyorum, hâlâ bir haberini alamayışımı şikâyetle söylüyor, anlatıyorum. senin beni unutma ihtimalini hatırlayıp çıldırıyorum bazı günler ve bazı geceler yüzünü eskisi gibi hayal edemeyeceğimden korkup kahroluyorum. sonra tevbeler ediyorum. seni unutma ihtimalini düşündüğüm için.
arzum, sevincim, umudum, hânım hey,
sensizlik içinde nefes almaya çalışıyor, güneşte zerre, kamerde gurre gibi sana ait kalıyor ve senin için yaşıyorum. ama senden bir haber, bir selam yok... kuşlar uçmuyor mu yurdundan, bir haber gönder, bir söz de ne olur!?..
gülüm, nergisim, nesterenim, güzeller ve güzellikler şahım,
âşık ağlayan olur derler, bağışla bunca cüretsiz sözlerimi... içim sıkılıyor, ruhum mengenelerde... sana ulaşmak istiyorum, yollarım kapalı. seni bulamasam da ararken ölmektir emelim. kader denen hekim perhiz vermiş, gönlüm şeker istiyor. göz senden ayrılınca gönlü ıstırapta bırakmak daha kolay bana. önünce ölemedim madem ardınca ağlayarak mutlu olmanın çarelerini tedariktir artık niyetim...
