yaşadığı zamanlar (ms. 354-430) tam romanın çöküşüne, romanın çöküşü ise hristiyanlığın kabulunün hemen ertesine denk geldiği için yazdıkları bir Hristiyanlık savunmasıdır. en çok önem verdiği konu, insanın kendini araştırmasıdır. hakikatin insanın içinde olduğunu savunur. hakikat ise, tanrının ta kendisidir. yani tanrı insandadır. öte yandan insanın kendisi de tanrıdadır. bunu anlamaya çalışmak felsefedir. felsefe insanın kendisiyle uğraşmasıdır. bu düşüncesi kimi yorumlara göre varoluşçuluk'un ilk adımlarıdır.
