Yukarıdaki dokunaklı hikayeyi okuduktan sonra hafif nemli gözlerimle ben de bir anımı paylaşmak istiyorum.
Markette çalıştığım dönemde eşi çikolata krizine girmiş bir adam yana yakıla eşinin sevdiği marka çikolatayı arıyordu. Bir an kadın çantasını eşinin kafasına geçirecekti ki “o çikolatalar şurada beyefendi” dedim. Kadın birden çantasını indirdi ve eşinin verdiği çikolatayı yiyip sakinleşti. Adamın gözündeki mutluluğu görmeliydiniz. Görüyorsunuz hayatın her alanında birileri birilerinin hayatına dokunuyor.
Belki askerlerin, polislerin, maden işçilerinin, temizlik işçilerinin, karda kışta yolda olan şoförlerin de bu kadar büyük olmasa da (!) hayatımıza dokunuşları vardır.
