az önce sokağa bir araba girdi. yokuş yukarı çıkarken ışıkları düşüyor bizim eve. bu mevsimde, bu bölgede, bu saatte kim gelebilir diye merak ettim birden. sonra araba yaklaştı, yaklaştı ve bizimkinin evinin önünde durdu. sonra inip bahçe kapısını açtı. dedim ayağa kalkmış bu iyi olmuş. sonra geri geri içeriye girdi ve durdu. ışıklar söndü. arabadan iki kişi indi. inerken birisi ihihihi diye gülüyordu. birden beynimden vurulmuşa döndüm, çünkü kız sesiydi bu. eve girdiler, karanlıkta göremedim. evin ışıkları yandı ve ben de daha iyi görebilmek için diğer odaya geçtim.
sonra başladım dikizlemeye, bizimkisi sarışın bir hatunla gelmiş yazlığa. dedim ben şimdi basmaz mıyım lan seni.
hemen üzerime bir şey alıp fırladım sokağa, kapının önünde durdum ve kulağımı o buz gibi kapıya dayadım.
baskın yapmanın heyecanı, sinir stres derken kendi aldığım nefesin sesinden içerideki konuşmaları duyamıyordum. sakin olmam gerekiyordu ama bir türlü olamıyordum.
biraz derin derin nefes aldım, bekledim. sonra titreyen ellerimle zile bastım.
içerideki kız kim bu ya bu saatte dedi sanki öyle duydum. bizimkisi de dur ben bakayim kimmiş dedi ona.
sonra kapıya doğru gelirken silahını kurdu, duyduğum en net ses bu oldu ve kimööö dedi.
titreyen sesimle zar zor benim burcu dedim. kapıyı açtı sonra, ooooooo bu ne güzellik, aman efendim kimler gelmiş kimler gelmiş, hoş gelmiş safalar getirmiş falan filan derken birden bire, istemsizce ağzımdan kim o sarışın yelloz lafı çıkmaz mı?
tam o sırada içerideki kız abi kimmiş gelen diye birden zuhur etmesin mi salonun ortasına.
neyse kardeşiymiş kız, evli olduğu için sadece bir defa görmüştüm onu. saçını boyatmış işte sonra güldüler baya hallerime, dalga geçtiler benimle. utandım da bozuntuya vermemek için ben de güldüm onlarla.
sonra evden bir kaç eşya alıp gittiler, giderlerken bile gülüyorlardı. ben naaptım yaa. off.
