usta yazarın güzel sözleri vardır. bir kısmını aktaralım;
-Gitmek sadece bir eylemdir. Unutmak ise kocaman bir devrim.
-Yazılarım otuz kırk dilde basılır, Türkiye’mde Türkçemle yasak! (o zamanlar yasakmış)
-Pişman değilim yaşadıklarımdan, öfkem belki de yaşayamadıklarımdan.
-Geçtim putların ormanından baltalayarak, ne de kolay yıkılıyorlardı.
-Bazen önemli olmamalı gidecek olan ya da gelmeyen. Çünkü bazen, başlaman gerekir her şeye yeniden.
-Hoş geldin! Biz bıraktığın gibiyiz. Ustalaştık biraz daha taşı kırmakta, dostu düşmandan ayırmakta.
-Bir meltem olacak rüzgârım dahi kalmadı benim. Dağlara çarptım her esişimde. Yollara küfrettim her gidişinde.
-Pişman değilim! Sadece dön bak arkana; ne için, nelerden vazgeçtin? Neler dururken, sen neyi seçtin.
-Gerçek yaşamdan kaçan ve onunla bağıntısız konuları işleyen kimse, saman gibi anlamsızca yanmaya yargılıdır.
-Yalnızlık insana çok şey öğretirmiş. Ama sen gitme, ben cahil kalayım.
-Her gelen sevmez ve hiçbir seven gitmez unutma. Bil ki; giden dönüyorsa sevdiğinden değil, kaybettiğindendir aslında!
-Sevdiğin müddetçe ve sevebildiğin kadar, sevdiğine her şeyini verdiğin müddetçe ve verebildiğin kadar gençsin.
-Benim sevdasında bencil; ama yüreğinde sağlam sevdiğim. Aklıma gelişini seveyim: ne güzel darma duman ediyorsun beni.
-Cebimde yoktu, yüreğimden verdim.
-Arkadaşlık ağaca benzer… Kurudu mu bir daha yeşermez.
-Toprak, sevdiklerimizi aldığı için mi böyle güzel kokar.
-Yürekli bir kadının başı, yüreksiz bir erkeğin omzuna ağır gelir!
-Kimselere anlatamadım. Kendime bile, ola ki ağzımdan kaçırır, bir daha tutamam seni.
-Ne acıdır insanın bildiğini anlatamaması. ‘Ben’ deyip susması, ‘sen’ deyip ağlamaklı kalması…
-içimde mis kokulu kızıl bir gül gibi duruyor zaman.
-insanların kanatları yok, insanların kanatları yüreklerinde.
-Şair başarılı olmak için, yapıtlarında maddi yaşamı aydınlatmak zorundadır.
-Umuda bin kurşun sıksa da ölüm, unutma! Umuda kurşun işlemez gülüm.
-Ve bir gün ekler Nazım Hikmet mektubunun sonuna; herkese selam sana “HASRET”
-Kelebek misalidir aşk; anlamayana ömrü günlük, anlayana bir ömürlük!
-Evet. Belki umudum kalmadı geleceğimden; ama asla pişman değilim geçmişimden..
