olaya biraz anne baba açısından bakmak gerekiyor. iki çocuğum var, biri bu yıl ankarada üniversite kazandı, orada ona yeni bir ev aldık, özel yurt çok pahalıydı, devlet yurdunda kalmak istemedi. çözüm olarak yeni bir ev almak aklımıza geldi. borç harç 2+1 ev aldık. evi ikinci el eşya ile döşedik. şimdi tek başına kalıyor, sorumluluk almaya başladı, evin temizliğinden, yemeğine kadar..vs. bir anne olarak oğlunun tek başına kalıp, her şeyi kendi başına yapmasından mutluluk duyuyorsun, hayata gerçek anlamda atıldığını düşünüyorsun. bu bir yönü...
ikinci yönü, artık yaşlanıyoruz. anne-baba olarak artık her şeye koşturamayacak hale geliyoruz. işlerimiz hafiflesin, ütü, yemek, çamaşır, temizlik... azalsın, ev biraz tenhalaşsın istiyoruz. bu evladımızı sevmediğimiz anlamına gelmiyor. ama hem beden hem zihin artık bazı şeyleri kaldırmıyor. durum anne baba açısından böyle maalesef....
