Aleni ağlatan ve içine doğru ağlatan olmak üzere ikiye ayrılırlar. ilki, patlama noktasının geldiğini gösterir gibi olsa da aslında ağlanacak ortamın oluştuğunun göstergesidir. Nihayetinde kontrol altına alınması her zaman mümkün olmayan bir durum olsa da ağlamak, herkesin hayatında, asla yanında ağlamayacağı kişiler vardır. Yani eylem gerçekleşmiş ise en azından ortam anlamında uygun koşullar sağlanmıştır. işte bu sebeple ikincisi daha çok yakar. içine doğru ağlamak... Hem taşmıştır için hem de dökecek yerin yoktur. ilk fırsatta bir de buna ağlamalı...