Ben var ya ben doğduğum günden beri bunalımdayım. En kesintisiz mutluluk sürem toplamda 3 ay falan onda da aşık olmuştum küçükken aq geri kalan hep bi keder. Ama böyle dışım algida dondurma reklamı içim uçurumdan boşluğa çığlık atmak.
Bugün şöyle bi düşündüm de aslında hep bu aynı anda her şeyi oldurmaya çalışmaktan oluyor. Yani istediğim bi şeyin gerçekleşmesi için diğerinden fedakarlık etmem gerekiyor ve bunu bilinçli tercih etmiş olsam da içten içe kendimi suçluyorum. Hep yapmam düzeltmem halletmem gereken bi şey olduğu için de ne kadar ilerlemiş, başarmış olsam bile bunlara mutlu olamıyorum.
Vay be acayip rahatladım aq.
