osmanlıda bu ismin kullanılış şekli ve aslı "ked Banu" dur. değerli kadın demektir, anlamı: Okunduğunda veya üzerinde taşındığında Allahü teâlânın muhâfazasına (korumasına) kavuşmaya vesîle (sebeb) olan âyet-i kerîmeler. bir başka anlamı ki esas kastedilen mana bu: Bir daireyi (evi) idare eden kahya kadın. ev sahibesi. evin hanımefendisi. kelime kökeni aslı farsçadan gelir. bugün bizde ise zamanla bozularak sonradan kullanılan şekliyle söylenen arapça Kezziban, burdaki Z şeddeli peltek ze olur ki, arapçada 3 tane Z harfi vardır, kelimeye, değiştirip olumsuz anlam verir. yalancı demektir. görünürde benzer telaffuzlar gibi olsa da kelime kökeni değişir. halbuki ilk kezbanu yada kedbanu daki d/t/Z telaffuzundaki olan Z kalın [keskin Z de değil] Z harfidir. anlamı değiştirir. bu defa karaktere de yansır bu istemeden de olsa bazılarında bir miktar. aslını söylemek uygun ama maalesef unutuldu. aslı, kedbanu..
