genellikle azınlıkların ticareti iyi yaptığına dair bir söylenti dünya genelinde vardır. doğru olduğu kısımlar da yok değildir. zira içinde bulundukları toplumun azınlık olmasından sebep kişiler kendilerini güvensiz hissettikleri için daha konsolide bir halde yaşarlar ve birbirlerine daha çok destek olurlar. bu sinopluların sinopta değil ama istanbul'da birbirlerine arka çıkmaları gibi bir durumdur.
ayrıca eskiden devletler halklardan vergiden daha çok can alırlardı. dolayısıyla biraz para verip ölmüyorsanız zengin olmanız çok doğaldır. türkiye'yi ele alalım. türkiye'de ermenilerin ticareti iyi bildiğine dair bir algı var ki bu tamamen götten uydurmadır. ermenilerin ve rumların ticarette iyi olmalarının sebebi ölmemeleridir.
1800 yılından osmanlı devletinin yılıldığı 1918 e kadar savaş ,isyan ve çeşitli çatışmaların sayısı 48. bunların içerisinde çok büyük sonuçları olan Osmanlı rus savaşı, 1 ve 2. balkan savaşları ve 1. dünya savaşıda vardır. tüm bu savaşlar yapılırken ermeniler ve rum'lar askere gidip ölmediler. ölmedikleri için de istedikleri gibi at koşturup para kazandılar.
ahmeti düşünelim.
dedei osmanlı rus savaşında ölmüş.
babası 1 balkan savaşında
ahmet ise 15 yaşında dedesinden kalmış dükkanda tek başına. komşusu yorgo ile koçaryan emmi ahmeti bir güzel kandırıp elindeki malı ülkü, dükkanı 3 otuz paraya alıyor sonra vay efendim ermeniler ticarette iyi.
adamların tek ticari başarısı ölmemek arkadaşlar.
aksini söyleyen malın önde gidenidir. zira o söyledikleriniz gerçek olsa ermenistan dünyanın en zengin ülkelerinden biri olurdu.
