hayatla kavgası olan adamlardır bunlar. hep daha iyiyi, daha güzeli ararlar. başkasıyla değil kendiyle de aynı yarış içerisindedirler. ne yaparsan yap yaranamazsın, çünkü o kendine hiç yaranamamıştır.
burda bahsedilen adamlar aha da yattık, gitti başkasına vay benim gençliğim, ben sevdim o sevmedi beni ühühüh tadında bir yakarışın öznesi değildirler. beklentisizliğin kıymetini bilmeyen adamlardır burada özne.
yalınca kendini ortaya koyarsın, seveceksen seversin, karşılık beklemezsin. aptal değilsindir ya karşıdan bişey beklemesen de varsa bişiler, bir gıdım bile olsa hissedersin.
şu veya bu şekilde hisleri silinir, kendileriyle ya dertleri; seni üzmemek, kırmamak için nazik kelimelerle yeter derler. sebep aranmaz, kabullenilir bu adamların lafları. çünkü önemli olan o dur. onun mutluluğu ve rahatlığıdır.
çekilir gidersin kadir kıymet bilmeyen adamın hayatından. o seni düşünür. ama aslında onu düşünen sensindir.
geriye acı bir histen çok acı bir tat kalır. kendine duyduğun kızgınlığın tadıdır o.
