vcd'si vardı bizde. 2004-5 civarı olabilir. babamlar izlerken gözüm takılmıştı. köpek dövüşleri, sevişme sahneleri, meksika gettosu, her şeyiyle korkunç, ama bir o kadar muazzamdı. melankolik bir filmdi, ilk perdesi özellikle.
hala daha bayılırım. özellikle müzikleri, gustavo santaolalla, sen ne mübarek adamsın.
