Küçükken babaannem alt katımızda yaşardı. En küçük halam da aile evindeydi ve alsancak'ta çalışırdı. O yıllarda dedem demans hastası ve yatalak. Halam alsancak'tan pizza ve patates paketlenmiş plastik bir kutunun içine babaanneme getirmiş. Sanırım tam babaannem yiyecekken ben eve girmişim. Sofra benzinin altına gizlemişlerdi kutuyu. Allah tarafından bana gösterildi sanırım tesadüf gördüm açıldı örtü.
Babaannem bozuntuya vermemek için " ye kızım "falan dedi. "Yok babaanne aç değilim" dedim. Hayatımda pizza görmemişim düşünün. Bir de o kadar güzel kokuyordu ki.
Annem senelerce halalarımın çamaşırlarını elinde yıkamıştı. Annemi hizmetçi gibi çalıştırmışlardı. Canına okuyorlardı. O gün bir aydınlanma yaşamıştım. Benim annem de yıllar sonra aynı halam maddi durumu kötü olup Babaannemden kalan eve yerleştiğinde bir tabak köfte bile yapsa çocuğa mutlaka gönderirdi.
