ne zaman dinlesem, 'bir garip Veysel geçti bu dünyadan' dedirtiyor bana.
aşık veysel Şatıroğlu'nun mis gibi türküsü. insana, hayata dair.
--spoiler--
Benim her derdime ortak sen oldun
Ağlarsam ağladın gülersem güldün
Sazım bu sesleri turnadan m'aldın
Pençe vurup sarı teli sızlatma
...
Bahçede dut iken bilmezdin sazı
Bülbül konar mıydı dalına bazı
Hangi kuştan aldın sen bu avazı
Söyle doğrusunu gel inkar etme
...
Ay geçer yıl geçer uzarsa ara
Giyin kara libas yaslan duvara
Yanından göğsünden açılır yara
Yar gelmezse yaraların elletme
--spoiler--
Hey gidinin veysel'i.
cengiz özkan hatırasına yakışır şekilde iyi söylemiştir.
