çoğunu net hatırladığım bir çocukluk geçirdim diye cevaplayabileceğim soru. ancak gözlemlediğim bir şey var çevremde. çocukluğunu detayıyla hatırlayan, o günlerden çok hatırası olanlar mutlu. muhtemel ki tatsızlıkları baskılayarak unutanlar kötü çocukluklar geçirmişler. kendimde de hayatımın çok az hatırladığım gençlik dönemi için bu geçerli misal.
velhasıl oyun vardı, sevgi vardı, korku azdı. mühim olan kendi çocuğumn çok daha iyi bir çocukluk geçirmesi şimdi, onu da başardım çok şükür.
