Memleketten istanbul’a taşınana kadar her şey güzeldi. Annem zar zor parka götürür sokağa tek başımıza kolay kolay çıkarmazdı ümraniye sapığı haberlerinin gündemde olduğu zamanlardı çünkü.
En ufak korku ve tedirginlik duymadan zaman kısıtlaması olmadan doya doya doğada oynayarak gezerek geçen 10 yıl yetti de arttı. Şimdiki çocuklara üzülüyorum ellerinden 1 hafta telefonu tableti al krize giriyorlar.
