8 yaşıma kadar harikaydı. o müthiş günlerin son zamanlarıydı.. babam, işten gelip de eve girmeden önce lojmanın önünde benimle top oynuyordu. bu babama olan hayranlığımı daha da artırıyordu şüphesiz. ama bir gün bir şey oldu. bir mayıs günüydü, elim bir haber aldı annem. babam kaza sonucu felç kalmış. evet o gün benim için bir dönemin son günüydü ve o günden sonra bir daha topa ayak vuramadım.
