işler bu raddeye geldiği için özür dilemeli miyim bilmiyorum... bugüne kadar siz kalın kafalara yaptığım çağrılara kulak tıkadığınızdan mütevellit sanırım sinirlenip sizlere emirler yağdırdığım için kendimi kötü hissetmeme gerek yok. öncesinde sizi kibar kibar, naif naif uyardım "lütfen siktir olup gidiniz" falan dedim... ama yok, sustu, biliyordu...
gördüğünüz gibi bu emir belirten cümle aynı zamanda yarmayıp aksine insanların içine uhrevi duygular serpen bir facebook iletisi. durumun vahametini anlamanız açısından bunu görmenizde fayda var diye düşünmekteyim.
haftada bir gün, o bir günde de 1 saatinizi ayırın diyorum. öğlen namazının sünnetini kılmanıza da gerek yok. gidin ve sadece cuma namazını eda edin, hocanın verdiği akıl almaz hayat derslerini-hutbeleri dinleyin. namaz bitiminde yorulmuş ve hafifçe terlemiş olan hocanın ekşi kokulu ensesinden bir öpücük alıp "namaz çok başarılıydı, çok eğlendim" gibi övgüler savurun o zata. göreceksiniz gününüz daha güzel geçecek... sizler insansınız... sizler sözlük hesabınız değilsiniz. tekrar ediniz şimdi... i like myself... i love allah... i like myself... i don't need no more... amaaan hadi girip boy abdesti almaya başlayın şimdi. bu cuma bizim cumamız olacak. hemen lüks bir cami arayıp rezervasyon yaptırayım!
