sahip olmadan önce çok abartıldığını düşünürdüm. şimdi neden daha fazla abartmiyoruz ki diyorum. o kadar güzel bi his ki. evladın zahmetsiz olanı bi kere. harika bi sey. ama her seye rağmen sürekli olarak yeğen fotoğrafı paylasanlardan olmadığım için bi tebriği hak ediyorum bence.
1 yaşını çoktan geçti, ne ara büyüyor anlamıyorum. geçen gün görüntülü konuşuyoruz altını doldurmuş, gitmiş çekmeceden yeni bi bez alıp annesine veriyor. al değiştir der gibi. seni yerim. bi de bana o kadar benziyor ki bu da allahin bana geçtiği kıyaklardan biri olsa gerek.
