benim en kotu ozelligim her seyi kisisel algılamam ki butun kisisel gelisim kitapları hicbir seyi kisisel algılamayın diyor.
bu konuda yıllardır kendimi gelistiremiyorum.
atıyorum garson benim yemegimi cok gec getirir, ben bunu ufak bir aksilik olarak gormem, bana yapılmıs kasti bir sey olarak gorurum.
mesela son bir bucuk senede 3 is degistirdim. ikisinde tacize ugradım. gunlerdir bunun arka planında ne vardı? buyuk resim ne diye dusunuyorum. halbuki is yerinde tacize ugramak maalesef basa gelebilecek bi sey gunluk hayatta.
ben hep boyle bi seyleri bana sahsi yapıldı diye algılıyorum. ve hep her olayda arka planında ne var, neye hizmet ediyor diye senaryolar uretiyorum.