Eskiden Emre aydını çok dinlerdim. Hatırlıyorum albümü çıktığında cd’ciye gidip hafıza kartına albümü yükletmişim. O zamanlar ara sıra internet kafeci abi dükkanı bana bırakır giderdi, o gelene kadar “unut gittiğin bir yerde.” Açardım. O zamanlardan dinlemeye başladık. Yeni çıktığında bile müptelasıydık.
Gel gelelim bütün arkadaş ortamım da severdi. Geceleri dışarıda sabahlardık bazen, efkarlı şarkılar arasından çıkıp gelirdi.
Ben hikayesi olan, insanlara dokunan şarkıları sevmem. Şarkının anısı insanın kendisinde olur başkasında değil. Bu şarkıyı da çok severdim. Sonra bir gün bir hikaye yazıldı bu şarkıya, o günden beri gözlerim dolar kaçarım.
