Yakın zamanda ikinci tur Sex and The City izledikten -ki bence farklı yaşlarda tekrar izlemesi ayrı bir keyifli- hemen sonra izledim And Just Like That’i.
Okuduğum tüm olumsuz yorumlara rağmen ben beğendim.
Çoğunluğun beğenmeme sebebinin yaşlanmayı kabullenemeyişi ile ilgili olduğunu düşünüyorum.
Çünkü dizi aslında tam olarak hayat gerçekliğinde.
Ki dizinin core kitlesi early 2000lerde 30lu yaşlarda olanlardı, şimdi onların yaşadığı hayat birebir bu.
Hayatın doğal seyri bu, Her şey değişir, tadı farklılaşır, yaşlanırız, hayat tarzı değişir, bazı arkadaşlarımızla koparız. Dizinin ruhu ölmüş diyenlerin atladığı nokta şu, Ömrü billah otuzlarındaki hızlı bekar hayatını yaşamayız zaten.
Ya nolacaktı? O manik çılgın eğlence düşkünü hal hiç sürdürülebilir değil ki!
