sevan üstadın doğru bir tespitidir. zaten üstadın kurduğu herhangi bir cümleyle kemalistleri deli etmek gibi ilginç bir özelliği vardır.
elbette atatürk'ün kurtuluş savaşı'nda komutanlık anlamında büyük faydaları olmuştur ama hiçbir savaş tek başına ya da tek bir kişi sayesinde kazanılmaz. bütün tarihçiler de bu gerçeğin farkındadır ama mahalle baskısından dolayı bunu dile getiremezler.
şimdi kurtuluş savaşı üç farklı cepheye ayrılıyor biliyorsunuz: doğu cephesi, güney cephesi ve batı cephesi.
doğu cephesi, osmanlı ordusunun terhis edilmesinden sonra elindeki düzenli orduyu dağıtmayan kazım karabekir paşa komutasındaki 15. kolordu sayesinde kazanıldı. mustafa kemal paşa'ya düşen bunun ateşkes sürecini yürütmek oldu.
güney cephesi büyük ölçüde yerel milis kuvvetlerinin fedakarca mücadeleleriyle kazanıldı. mustafa kemal paşa'ya yine ateşkesi sağlamak ve bu süreci barışa ulaştırmak düştü.
batı cephesinde ise kemal paşa'nın bir komutan olarak bizzat sahada olduğunu ve kurtuluş savaşı'nın en kritik harekatlarını bilfiil yürüttüğünü biliyoruz. ancak kemal paşa'nın bu cephede tek başına olmadığını, yanında türk ordusu'ndan onlarca paşanın yer aldığını, hatta çerkes ethem'in bile bir noktaya kadar türk paşalarıyla hareket ettiğini unutmamak gerek. nitekim en kanlı çatışmalar da bu cephede yaşanmıştır. (kemal paşa'nın büyük taarruz'daki emsalsiz vizyonerliğine ayrı bir parantez açmak gerekir, o ayrı.)
yani şu açıktır ki, atatürk olmasaydı da kurtuluş savaşı kazanılırdı. o irade, dönemin milli kadrolarında mevcuttu. bir kere; savaşın kazanılmasını askeri anlamda sadece batı cephesi'nde bulunmuş atatürk'ün varlığına bağlamak, diğer cephelerde mücadele vermiş şehitlere ve gazilere saygısızlıktır.
sevan üstat ne yapsa, ne dese yaranamaz bu yobazlara. o yüzden bu kervan yürür diyerek sözlerimizi tamamlayalım.
