Çocukluğumdan anımsadığım kadarıyla, bir yere misafir olarak gittiğimizde, yemek seçmemiz, haylazlık etmemiz, evi dağıtmamız yasaktı. Hakeza evimize gelen misafire elimizde olduğu kadar ikram yapmamız, saygısızlık etmememiz, güleryüzlü olmamız tembihlenirdi.
Şimdilerde bakıyorum. Misafir çocuğunu evin içine salıyor, çocuk evin anasını belliyor, ses çıkarılmıyor. Misafirliğe gittiğimde ev sahibi, şundan yer misin, şunu getireyim mi diye soruyor. Bu davranış babamın bize en çok kızdığı ve aksini öğütlediği hareket. " Misafire yer misin denilmez, misafirin önüne koyun, yerse yer, yemezse kaldırın" şeklinde öğretmiştir bizlere de.
Velhasıl kelam artık zatımın ne misafirliğe gidesi ne de misafir kabul edesi var.
