Kendim. iyice içime döndüm, hayatı sorgular halde buldum kendimi. Canımı acıtanlara verdiğim müsade gibi kızdım. Sinirlendim, hayal peşinde dolanmama yada ruhsuz bir insan olarak yaşamama.
Bilemiyorum dövündüm biraz daha, hatırasız kalıncaya dek içtim. Sustum, ağladım yalnızlaştım.
Hiç güneşin vurduğu yere bakmadım karanlık düşüncelerime nüfuz etti. Farkedemedim benliğimi, bencil olamadım daha doğrusu. Biraz daha düşündüm sonra kalbimi söktüm.
