verilen link okunduğunda bu iki durumun farklı farklı değerlendirildiği görülmektedir aslında. namaz kılmayandan ayrılınması eşin namazın inkarı ya da gereksiz görmesi söz konusu ise geçerlidir. böyle birisi zaten müslüman değildir. inanan ve hayat yolunda kuran ı yol gösterici edinen bir bireyin zaten inanmayan biri ile evlenmesi ya da evliliğini sürdürmesi de her iki birey adına oldukça düşündürücü bir durumdur.
zina durumu için nur suresi 3. ayeti mümin bir insan için oldukça açıklayıcıdır:
"Zina eden erkek, zina eden ya da müşrik olan bir kadından başkasını nikahlayamaz; zina eden kadını da zina eden ya da müşrik olan bir erkekten başkası nikahlayamaz. Bu, mü'minlere haram kılınmıştır." ( nur, 3 )
"..muhakkak ki namaz ,hayasızlıktan ve kötülükten alıkoyar." ( Ankebut, 29/ 45) ayeti ile de namazın önemi vurgulanmıştır.
buna rağmen insan yine de hata yapamaz mı? namaza devam etse dahi ne kadar hakkını verebilir ki her insan? hatasız kul olmaz! ama hatalıyı günahkar olmaktan çeviren ise tövbesidir. işlediği hatadan ötürü tövbe edip sonrasında da salih davranacak bir kulun tövbesinin kabul edileceği kuran-ı kerim de defalarca yinelenmiştir.
aile, kurulması ve devam ettirilmesi oldukça güç olan, herkesin başaramayacağı, mukaddes bir müessesedir. düzelmesi ümit edilen bir durumsa affedebilmek de her kişinin değil er kişinin harcıdır kanımca.
