simdi olayları net bir sekilde anlatıcam.
ben kendimi suclu bulmuyorum, sizi de suclu bulmuyorum, suclu degil cozum ve kardeslik uretme taraftarıyım.
beynim bir hormonların dengesi bozuk. bir ilacla takviye etmem gerekiyor normal bir dengede kalsın diye. eski esim de bunu biliyordu. velhasılı cok uzun zamandır sorun yasamıyordum saglıgımla ilgili. eski esimle artık cocuk yapalım dedik. iste burada cehalet devreye giriyor, ben doktor kontrolsuz ilacları bıraktım, megersem doktor kontorlunda yavas yavas bırakmam gerekiyormus hamilelikte. benim salterler attı bir ay icinde. kafa gitti. ve o kafamın gittigi donem birkac hafta esimin en iyi arkadasına asık oldum sandım. ama ben normal kafayla asla boyle bi sey yapmam, cok katı prensiplerim vardır bu konuda, delilige dair insanların bir turlu anlayamadıkları sey delilik halinde yapılan seyleri de suurlu bilincli secimler zannetmeleri, degil arkadasım, bilinc yok o secimlerde.
velhasılı eski esim beni tutup kolumdan doktora goturecegine beni got gibi o hasta halde evde bırakıp evi terk etti.
allahtan annem duruma uyandı, beni doktora goturdu. bir acil igne yaptılar, birkac gun icinde duzeldim. eski esimi aradım, duzeldim, don dedim, eski esim ailem istemiyor, donemem dedi. boyle de bitti.
konu hakkında soylemek istediklerim bu kadar.
cok eski mevzular.
ama bazen suclu yok..
tek soyleyecegim bu.
