özellikle yeşilçam filmleri izlerken hissedilen durum.
bunun birçok nedeni olabilir, aşağıya birkaç tanesini yazıyorum;
1. geçmişe duyulan özlem.
2. ses ve görüntü farkı. (eski türk filmlerini izleyenler ne demek istediğimi anlarlar)
3. daha samimi ortamların olması
4. oyuncuların çok başarılı ve gerçekçi oynamaları. (rol yapmıyorlar, adeta yaşıyorlar)
5. cep telefonu, internet vs gibi çeşitli teknolojilerin olmaması.
6. daha bizden filmler olması. (dolayısıyla daha çok benimsiyoruz)
7. gerçek aşkların eskide kalması. (özellikle romantik türk filmlerinden çok etkileniriz. çünkü o doya doya yaşayamadığımız, içimizde kalan aşkı anımsatırlar. şimdiki gibi çıkarcı değildi insanlar)
8. eski türkiye'nin daha huzurlu olması.
9. eski şarkıların daha güzel olması (birçok eski türk filminde çalan güzel şarkıları hatırlayın)
10. her şeyin mükemmel olmak zorunda olmaması.
bu liste uzar gider.
bir de siyah beyaz filmler vardır ki, onların verdiği his daha bir başkadır. sanki bir roman, sanki bir hâyâl ya da bir rüyâ gibi his bırakırlar. beynimiz her şeyi istediğimiz gibi renklendirir.
eski türk filmlerini izlemesek bile arka planda seslerini dinlemek de huzur verir.
