rakiplerinin ağlaklık söylemlerini birbirine benzetmiş futbol takımıdır. fener taraftarı 2009-2015 arası dönemdeki beşiktaş taraftarıyla tamamen aynı kasaya dönüştü. "şerefli ikincilik" ağlamaları ya da benzer bir motto ile kronik mağdur edebiyatı söylemleri yakındır.
önceden rekabet vardı, başarılar kıyaslanırdı.
"şampiyonlar liginde çeyrek final mi büyük başarı, uefa kupası mı?" gibi.
türkiye kupası'na çamur atılırdı.
2008 çeyrek finali övgüsü pek uzun sürmedi, zira galatasaray 2001'den sonra 2013'te şampiyonlar liginde yine çeyrek final oynadı.
ayrıca 2013-14 sezonunda da gruptan çıkıp 2. tur yaptı.
şimdi bakıyorsun galatasaray 2 çeyrek final, 2 kez son 16 yaptı zaten. geçmediği detay kalmadı.
şimdi başarı anlamında 5 süper lig şampiyonluğu fark koyulduğu için sadece başarıya çamur atma furyası başladı.
biricik fenerbahçelerinin asla süper lig şampiyonluğu sayısında galatasaray'ı geçemeyeceğini, bunun en az 10-15 sene süreceğini bildikleri için çamur yapmak zorundalar. eskiden galatasaray'ın avrupa başarılarına kıyasen kadıköy yenilmezlikleri, derbi üstünlüğü, lokal başarılar vardı, o kaleleri de yıkmaya başladı galatasaray. 30 yıllık taraftar kimliğini, fenerbahçe'yi fenerbahçe yapan detayları bozdu, keyiflerine limon sıktı.
ya galatasaray'ın daha büyük olduğunu kabullenip bu gerçekle başa çıkmayı öğrenirsiniz ya da bu gerçeğe böyle acı çekerek maruz kalmaya devam edersiniz.
