bugün 20-30 bin lira gelir seviyesinde olan bir bireyin - 30 yaşında bir insanın anne babadan kalan-kalacak olan malı birikimi yoksa bu insanın bir geleceği olmayacak ve bugün yaşadığı durumdan daha iyi bir durumu ömrü boyunca olmayacak.
bugün emekli olan bir bireyin babası emekli olduğunda aldığı kıdem tazminatıyla ev, araba, alabiliyordu.
daha önce de yazmıştım, örn; istanbul'un yanı başında olan çınarcık, yalova vb. yerlerde yazlıklar istanbul'da ağırlıkla olmak üzere marmara bölgesinde çalışan işçi memur kesimin çalışma ve emekli olma esnasında yapmış oldukları birikimlerle kuruldu.
insanlar emekli olunca buralarda yazlık aldı-yaptırdı.
şimdi emekli olanlar - çalışanlar karnını doyurursa şanslı. bugün emekli olanların çocukları ise emekli olduğunda karnını doyuracak maaş alamayacak.
bugün 30 yaşında olan bir bireyin almış olduğu eğitim babasının almış olduğu eğitimden aşağıda. milli eğitimin, okulların durumu ortada. sınav sonuçlarına bakarsanız öğrencilerin ortaya koyduğu başarı oranının neye benzediğini yazarsam millete hakaret ediyor dersiniz. bu birey evlense veya evli olup eğitim hayatına başlayacak olsa çocuğu kendisinin almış olduğu eğitimden daha kalitesiz eğitim alacak.
buna sağlık hizmetleri, hukuk, adalet, güvenliği de ekleyin.
bu ülkede şu an, şimdi, bugün doğan bir bebek eğer 10 milyonluk kesim içinde değilse dünya'da kabul edilebilir seviyede ne eğitim, ne hukuk, ne sağlık, ne iş meslek güvencesi, ne sosyal güvenlik, ne beslenme, ne de ücret kazanabilecek.
uzun lafın kısası; bugün 30 yaşında bir birey 10 milyonluk kesimde değilse asla ama asla çalışıp bir ev araba sahibi olamayacak.
çalışıp bir birikim sahibi olamayacak. emekli olursa ve bugün olan satınalma gücünde olması mucize olup karnını doyurursa şanslı.
bu kişinin çocuğunun da bir geleceği olmayacak.
1 trilyon dolara yakın bütçe açığı, dış ticaret açığı, iç ve dış borçla, ödeme yükümlülükleri ve borçların ana para ödemesini bırakın, faizlerini ödemeye zorlanıyoruz.
çare mi?
çare yok. 1 trilyon dolara yakın bir iç e dış borç - yükümlülükler için kaynak yok.
üretemiyoruz. ürettiğimiz bu borçların faizine yetmiyor.
üretmek istesek de finansman yok, neyi üreteceğiz? en hızlı sonuç alacağımız tarım...
tarımda üretime yönelsek yatırımlar ve arge planlama projelendirme, istihdam için kaynak lazım yine borçlanma yoluna gideceğiz.
5 yıl içinde anca gıdada dışa bağımlılığı kaldırır 10 yıl içinde borçların faizini öder konuma geliriz.
öyle ya... 100 milyonluk bir ülke olacağız. tarımda hollanda seviyesine gelmemiz 15 yılımızı alır ama hollanda vatandaşının satınalma gücüne erişmemizi tarım sağlayamaz.
yüksek katma değerli üretime yönelmeliyiz.
para yok, parayı bulsak kalifiye yetişmiş eğitimli insan gücümüz yok. üniversiteler ve meslek okullarının durumunu biliyorsunuz. ilk önce eğitimden başlayarak yüksek katma değer üretecek iş kolunda çalışacak insanlar gençler yetiştirmeliyiz.
almanya, 250 milyar dolar yıllık geliri olan bir teknoloji üretmeden önce (volkswagen ag) bu teknolojinin üretileceği şehri kurdu (wolfsburg) bugün volkswagen ag çıkıp "wolksburg'dan çıkıyorum, tası tarağı toplayıp türkiye'ye gidiyorum" dese yani; babamın evine gidiyorum diyen kocasından ayrılan gelin gibi davransa-karar alsa biz bu volkswagen ag üretim yapması için fabrikalarını kuracak güce sahip değiliz.
hadi fabrikasını kurduk gel dedik, bu üretim aşamasında çalıştıracak insan gücüne sahip değiliz.
evinizde patlayan su tesisatı, kırılmış fayans, yenilenen banyo mutfak, yerlerde parke döşeme, bozulan tamir gerektiren elektrikli elektronik alet için usta bulamıyoruz.
bulsak bile bunların yaptığı iş ortada.
yetiştirdiğimiz insanlarda hem meslek yeterliliği hem iş ahlakı olarak çökmüşüz.
ayrıntılara girmiyorum ama hadi yapalım desek bugün başlasak wolfsburg da olan Volkswagen üretimini sağlamak için bile 30 yıla ihtiyacımız var.
velhasıl kelam...
eğer o 10 milyonluk toplum dilimde değilseniz bu ülkede 30 yaşında bir bireyin ve onun doğacak çocuğunun geleceği yoktur.
