orta asyada step iklim hüküm sürdüğünden, ve bu iklimde çay yetişmeyeceğinden dolayı, türk milli kültür değeri değildir ama tatar ailelerin hemen hepsinin dededen, nineden bildiği birşeydir.
ayrıca bu çayı muhtemelen bebekliğimden beri bilirim, kendimi bildim bileli de içerim. ve hayatımda ilk defa da bohemlikle, farklılıkla, özentiyle bağdaştırıldığını gördüm. insan bazen ne dese bilemiyor ya, öyle anlar yaşatabilirmiş bu çay efendim. duyan da zanneder ki çay değil de, polonya milli kıyafeti giyip sokakta geziyor insanlar "benim tarzım buydu" diyerek.
hay allah.
yeni haliyle kefirli çay olarak türklere bağlıyoruz efendim, kültürümüzü koruyoruz.
edit: çay konusu geçince aklıma geldi bakın. çaydır, kahvedir bunların tadı en güzel gerçek çekoslavak porseleninde çıkar. porselen ne kadar inceyse haliyle lezzeti de o kadar iyi oluyor. yani ince belli, ince camlı bardaktaki çayın lezzeti gibi filan.
burnu bir parmak sümüklü boheminiz merenptah sevgiler sunar.
