55.
-
Çul çaput yerde, evler boş.
Hasırlarda sıkışmış geçliğin son hatırası.
Kaçmasın kervan, yetiş koş!
Vaktidir artık, tam sırası.
Kırçıl tepenin keli başında.
Su temiz, kirli şoy maşrapa sapında.
Yorulmak nedir bilmeyeceksin, öyle yap!
Geçsin geçen, gülmeyeceksin, hiçe tap!
Hepsinin yeri var, çalap katında.
Bir oturup soluklanalım dersin;
durur çayın, soğuk bardağın.
Tanrım afiyet versin;
solmasın gül benizin, taze yaprağın!
