Tadını çıkar. Bir idam mahkumu isen idamını bir şova çevir, değilsen yine de bir idam mahkumusun, şova çevir kafası işler
Hatta bazıları islam'da abzürdizmin tohumları olduğunu söylüyor, ibadetini ettikten sonra mutluluğuna bak şu dünyada tarzı. Çok kafa yormadım üstüne ama günümüzdeki tatlısu müslüman insanların bu kafanın en radikal pozisyonunda olduğunu düşünüyorum.
Şahsi düşünecek olursam, şu dünya ne olursa olsun en kötü durumda bile yaşamaya değer, fakat burada tadını çıkarmaktan ve ölümden sonra hayata güvenmekten çok "takdir edebilmek" önem kazanıyor. Şu dünyada takdir edebilmek ve dolayısıyla şükredebilmek ne olursa olsun doğru anlam gibi geliyor. Çünkü şu hayat dışında hiçbir şeye sahip olduğunu kanıtlayamıyorsun, yani bu hayatı hakketmiş olman söz konusu değil.
Bu yüzden farklı bir açıdan olsa da katılıyorum en azından deist veya teist bir düşüncesiz olmuyor.
