din elden gitmez. siz dini banyo ederken elinizden kayan sabun mu sanıyorsunuz?
din tanrıdan gelen (veya insanların uydurduğu ya da neye inanıyor-inanmıyorsanız) bir öğretidir. yeryüzünde kimse, hiç bir güç din olgusunu silemez.
din için yapılan "inanç geni" tartışmalarını veya teoloji olarak bilimsel bir gerçeklik açısından, tanrı-din inancının insan varlığıyla aynı anda ortaya çıkması vs konularına değinmeye gerek yok.
eski ahit, yeni ahit (incil ve tevrat) kur'an, avesta, adi-grant, siddhanta, tripitaka, sruti ve smriti metinler, mensiyus, tao te-king, kojiki ve nihonge vb. tüm yazılı kutsal metinler, bunlardan alınan söylemlerde geçen yaratıcı - din tarifine bakarsanız din bir inanç değildir.
din bir davranıştır.
bunun en güzel yalın anlatımını kur'an da görürüz. ben davranış olarak, ne bileyim; ben "allah'a inanıyorum, dinim islam" diyor, elimde ki kur'an ile ortaya çıkıyorsam ve komşunun kafasına balkondan halı çırpıyorsam allah beni "kitap yüklü eşek" olarak tarif ediyor.
burada allah'ın din için yapılan ibadetlere lanet ettiklerine, kafirleri müşrikleri tanımlarken "onlara sorsan yerin göğün sahibi kim desen allah derler" demesine vb söylemlerine değinmiyorum.
insanlarda yer eden din olgusu (özellikle 19yy itibarıyla) yaşanan (+/-) en güzel din tarifini karl marx ve Nietzsche yapar.
din, ruhsuz koşullara, ruh ve canlılık getirir; kalpsiz/vicdansız dünyanın, kalbi/vicdanı olur. “Din içinde çekilen ıstırap, aynı zamanda, gerçekte çekilen ıstırabın bir ifadesi ve gerçek ıstıraba karşı bir protestodur. Din, baskı altında ezilen yaratığın iç çekişidir; kalpsiz bir dünyanın kalbi ve ruhsuz koşulların ruhudur. Halkın afyonudur.” uyutulan ve sömürülen, yoksulluğa zulme alıştırılan uyuşturulan halkın afyonudur din diye 19. yy ile başlayan insanlığın raydan çıkışına bir ışık tutarlar.
insanların bu kadar acı ve zulme, ölüme, yokluğa neden olması için önce içinde olan tanrı inancını öldürmesi - tanrıyı yok etmesi gerek derler.
din elden gidiyor diyenler din ile beslenen zorbalar zalimler ve yaratıcı perdesi arkasına sığınıp kendilerine dokunulmazlık alan dinsizlerdir.
aslında yok olan din - yaratıcının dini değil, yok olan kendi dinleridir - çıkarlarıdır. onların dini çıkarlarıdır.
kabeleri makamlarıdır.
tanrıları güç vve paradır.
bakın etrafınıza ve ekranlara "din elden gidiyor" diyenlere...
yok olan din, elden giden din hangi din?
afyon olan din hangi din?
ve tanrı öldü, kimin tanrısı?