15 senedir inatla yalnız bırakıldığım saçma dünyada romantizmden bahsetmesi beni şaşırtan yazar. hep aynı erkekleri hep aynı kadınlarla görüp durduğum ve inatla yalnız bırakıldığım için nasıl bir şey olduğunu unuttum. bu yüzden yazdıkları gerçekçi gelmiyor.
sanırım gerçek bir aşk varsa da bu çağda ya yok ya da nadirdir. çünkü bizi dış görünüş ve kahkaha çekiyor. istisnalar da vardır ama kaideyi bozmaz.
zaten dünyada mutlu sonlar az, filmlerde çoktur. kahraman acı çekerek ölürken kötü adam güzel kadınla uzaklara gider.
