Ekinler baş vermeyince,
Topallamadı kör buzağı.
işte buydu bize sunulan,
Hazırlanan aşkın tuzağı.
Gönül ne kahve istemişti oysa ki
Ne de kahvehane
Sohbet istemişti gönül
Kahve bahane.
Sevmek çaydı ama
Sevilmekte şekerdi.
Bizim gibi garipler ise
Çayı şekersiz içerlerdi.
Uludağdaydık birlikte.
Karı izliyorduk, hatırla
Donu çözülmüş karı unutma
Herkesin elinde ski’si vardı, kayıyordu.
Benimi kırıktı.
Bu sözlerin sahibi de orhan veli kanık’tı amma
Bağrı yanıktı.
