Dostoyevski her şeyi fazlasıyla anlamayı hastalık - hastalıklı ruh hali olarak tanımlar.
bunun yansıması mutsuzluktur. bu yüzden mutluluğun tek kaynağı cehalet olmuştur... bu yüzden korkak insanlar gerçeklerden kaçmak için aklı ve zekayı kullanmayı ret ederek cehaleti seçer.