Arkadaşlar sahte bir duyar kasma çabanız ve “Biz çok merhametli özel insanlarız) tavrınız var ya hani, sokakta köpek saldırısına uğramış bir görme engellinin elinde bastonuyla sağa sola çarparak panikle kaçmaya çalıştığını tahayyül ediyor musunuz?
Aynı durumdan müzdarip olan felçli bir kardeşimizin tekerlekli sandalye üzerinde ne yaşadığına dair empati yapmak ister misiniz?
Yeterince hızlı kaçamayan yaşlıların, kadınların ve çocukların Her gün saldırıya uğramaları (Yüzlerce ölümle sonuçlanan örneği var) patili can dostlarınıza acil müdahale edilmesini gerektirmez mi hala?
Yoksa siz “bu saydığımız kişilerin köpekler kadar hakkı yok sokakta özgürce gezmeye“ mi diyorsunuz?
Hakikaten varsa; elinizi vicdanınıza koyun... Bırakın rol kesmeyi duyar kasmayı.
