dini islam olan biri olarak...
dua bir işe yarasaydı (müslümanların dinine göre. herhalde allah'ın dini ile müslümanım diyen birinin dini arasında ki farkı bildiğinizi farz ediyorum) müslüman dünyası bugün bu halde olmazdı.
örn: çavdar ekmeği tüketiyorum daima, ekmek olmadan karnım doymaz diyenlerdenim. 5 tabak yemek de yesem doyma hissim harekete geçmiyor. bir dilim çavdar ekmeği ve yarım tabak yemekle bir öğünü geçirecek doyma hissini yaşıyorum ki bu durumu (cahilliğimden olacak galiba) kültürün yansıması olan psikolojik mi biyolojik mi fizyolojik mi anlamıyorum.
neyse...
evde ekmek yok, anlatılan - empoze edilen dine göre abdest alıyorum, namaz kılıyorum ve allah'a dua ediyorum "allah'ım bir çavdar ekmeği yolla" diyorum.
bekliyorum, ne ibrahim peygambere inen koç gibi bana çavdar ekmeği iniyor ne de kana'da düğün resminde tasvir edilen hz. isa'nın suyu şaraba çevirmesi gibi tabağımda bekleyen yemek çavdar ekmeğine dönüyor.
dua'nın işe yaraması için ilk önce dininiz allah'ın dini olan islam olmalı.
üstelik allah veya tanrı ya da rab vb. yaratıcıyı ne olarak anarsanız anın yaratıcı tasviri david copperfield gibi parmağını şıklatınca şapkadan tavşan çıkaran veya bir kağıt parçasını uçan kuşlara çeviren sihirbaz gibi yaratıcıyı anlamayın.
dünya, yaşam, evren sihirbazların show sahnesi değildir, yaratıcı ise bir sihirbaz değil.
kana'da düğün: louvre müzesinde sergilenen, 1563 yılında venedikli ressam paola veronese tarafından 1.5 senede yapılan 65 metrekarelik resim.
tabloda hz. isa'nın ilk mucizelerinden suyu şaraba döndürmesi tasvir ediliyor. ayrıca resim içinde kanuni sultan süleyman, sokullu mehmet paşa, kutsal roma ve fransız imparatorları hayvan-insan 145 tasvir vb konulara değinmeye gerek yok.
söz konusu mucize ise isa, havarileri ve annesi Meryem ile Filistin'in kuzeyinde Celile bölgesinde (filistin diye bir devlet - ırk bazlı halk yoktur. aslında filistin bir bölge adı ve bu bölgeye göç etmiş sayısız medeniyet toplum vardır. tıpkı anadolu gibi) bulunan Kana Köyü'ndeki bir düğüne katılırlar. Düğünün sonuna doğru şarap biter ve Meryem oğluna "şarapları kalmadı" der. isa, "Anne benden ne istiyorsun, daha benim saatim gelmedi" diye yanıt verir. Meryem bunun üzerine hizmet edenlere isa'yı işaret eder, "Size ne derse onu yapın der. isa bunun üzerine hizmet edenlere şöyle der: "Küpleri suyla doldurun". Hizmetkârlar denileni yapar. isa, "Şimdi biraz alıp şölen başkanına götürün" der. Su şaraba dönüşmüştür.
