Allah herkesin ehlini (ailesini, eşini, çoluk çocuğunu) ve malını kendine hayırlı ve mübarek kılsın. lakin;
insan yapısı itibariyle övünmeyi böbürlenmeyi sever. halbuki kişiye dünyalık olarak verilen tüm nimetler ayeti kerimelerde de belirtildiği üzere bir imtihan vesilesidir. çünkü nimet şükür ister hamd ister kulluk ister. evlatlarını iyi yetiştiremediysen yandın..
sen bugün evladım oldu diye sevinirsin..
sevinmekle kalsan iyi böbürlenirsin..
ihtiyarlayınca o çocuklar gider seni huzurevine bırakır kaderine terk ederler..dünya böyle..
o yüzden helal ye helal yedir. tohumunu besmeleyle at. evlatlarını milli manevi değerler üzere yetiştir ve kendin de yaşa ki örnek olsun. yarın öbürgün o evlatlar Sana isyan etmesin. nankör gelmesin. bazen de imtihan gereği alim babanın zalim, zalim babanın alim evladı olurmuş ya, bu nevi istisnadır. genel kaide armut dibine düşer. kır atın yanında duran ya huyundan ya suyundan. ana baba neyse evlat o dur..
